« Arren, n’an pas volut saber arren ! Que s’encaborreishen ! Segur que la haràn sautar la Cristal ! »
A Belina, aqueth messatge enigmatic deishat suu responeder de Pair, que la chepicava despuish solhevat. De qui èra aquera votz masculina enmaliciada ? Qui donc n’avèva pas volut saber arren ? E qui èra aquera Cristal que harén sautar ?
Entà’s cambiar las ideas, que’s botè a espiar lo cèu. Qu’èra clar, com ne pòt estar sonque en montanha, luenh de tota pollucion. Benlhèu pr’amor que’s nomava tanben Estela, Belina qu’èra tostemps estada aperada per l’espectacle nueitiu deu cèu on liran las estelas. De hèit, l’ua après 1’auta que s’èran alucadas. E qu’èran totas au rendetz-vos, lo cèu que n’èra crugerat.
Lo Lugran qu’èra apareishut despuish bèra pausa, lusent com nat.
— N’ei pas ua estela, qu’ei lo planeta Vènus ! ç’avèva precisat la drolleta qui hasèva figura d’especialista après aver lejut dus libes e ua revista sus la question. Belina, ua bruneta esberida deus uelhs averans, qu’arrajava la vita quitament se semblava drin escleta. Non hasèva pas los sons nau ans e pairbon de Baiona que 1’aperava mosquerina. Mes qu’èra atrevida !
— E sabes Lineta, perqué los astronòmes espian la lua en ua luneta astronomica ? ce demandè Pair d’un aire mei que seriós. Non ? Qu’ei entà véder-la plan neta !
Belina que s’esclaquè d’arríder. Autant per lo jòc de mots com per complasença tau son pairolet a qui aimava mei que tot. E qui gaitava com un nèn. De tots los de casa qu’èra segur lo mei mainadet. Jamei sérios, que hasèva de còps la desolacion de la soa hemna après aver hèit la de la soa mair. Belina com lo son hrair, au contra, que n’èran hòus. Ah ! aqueth Pair... un artista.
Lo Miquèu, lo hrair ainat, mei vielh de dus ans, qu’èra mei masclut. Hèit tà córrer, ta sautar, ta garrapar, que portava un interès limitat ad aqueth espectacle celèste. Que sabèva, com tot cadun las constellacions mei conegudas, que trobè lo Carriòt de Dàvid, çò qui’u permetó de situar 1’estela polara. Que sabó atau qu’anava dromir cap au nòrd, com a casa. Que n’estó satisfèit.