« Pèir de Garròs, peu son incontestable engèni poetic dens los registres mei divèrs, peu son sens agut deus problèmas lingüistics, peu ròtle qu'avó dens la consecracion d'ua lenga enqüèra hèra viva mes qui començava de sentir hòrtament, suu plan literari, la rivalitat victoriosa deu francés, que pòt vertadèrament estar considerat, totas proporcions guardadas, com lo Dante Alighieri de la Gasconha e de la soa lenga. »
Pèire Bèc, Le siècle d'or de la poésie gasconne (Paris, Les Belles Lettres, 1997).